Μία πράξη αβροφροσύνης του Δήμου Αθηναίων υπήρξε η αφορμή να αποκτήσει η πρωτεύουσα έναν από τους ωραιότερους οδικούς της άξονες, τη λεωφόρο Συγγρού. Ήταν το 1898, όταν το Δημοτικό Συμβούλιο αποφάσιζε να δοθεί το όνομα του εθνικού ευεργέτη «εις την παριλισσίαν οδόν». Επρόκειτο για έναν μικρό δρόμο που περνούσε μέσα από το Ολυμπιείο και συνέδεε τη λεωφόρο Βασιλίσσης Όλγας με τη διασταύρωση της Αγίας Φωτεινής. Η τοπογραφία της περιοχής των Στυλών του Ολυμπίου Διός αλλά και μέχρι το θαλάσσιο μέτωπο ήταν εντελώς διαφορετική από τη σημερινή.
Διάφορες απόψεις εκφράζονται για τη ζωή και τα έργα του πάμπλουτου εκείνου πρωταγωνιστή της οικονομικής ζωής του τόπου. Αλλά το γεγονός ότι διέθεσε εν ζωή ή με τη διαθήκη του, ο ίδιος και η σύζυγός του Ιφιγένεια, το σύνολο σχεδόν της περιουσίας τους κυρίως υπέρ της πόλεως των Αθηνών μάλλον καθορίζει την υστεροφημία του. Νοσοκομείο Συγγρού, Φυλακές Συγγρού, Κτήμα Συγγρού, Μέγαρο Συγγρού (υπουργείο Εξωτερικών) ακόμη και Θέατρο Συγγρού (Δημοτικό Θέατρο) διέθετε η Αθήνα, η οποία υπήρξε η ευνοούμενη του ευεργέτη. Εν ζωή χορηγούσε τεράστια ποσά για τη λειτουργία ιδρυμάτων όπως το Δημοτικό Βρεφοκομείο Αθηνών και το Αμαλιείο Ορφανοτροφείο.
Φωτογραφία
Η Λεωφόρος Συγγρού 1905-7
Κείμενο
Ελευθέριος Γ. Σκιαδάς.
Επιμέλεια επεξεργασία
Κατερίνα Σταμου Παντούδη
Add Comment