Μακραίωνη η ιστορία της Δράμας, με πλούσια πολιτιστική παράδοση ξεκινάει από τους προϊστορικούς χρόνους και την παλαιολιθική εποχή (50.000-10.000π.Χ) και φτάνει στους βυζαντινούς και μεταβυζαντινούς χρόνους (324-1850μ.Χ).
Πριν 50.000 χρόνια και ενώ βρισκόμαστε στην παλαιολιθική εποχή, εμφανίζονται στο νομό οι πρώτοι άνθρωποι. Είναι νομάδες κυνηγοί, ζούνε σε σπηλιές οι οποίες βρίσκονται κοντά σε πηγές, λίμνες ή ποτάμια, ενώ στις καθημερινές τους δραστηριότητες χρησιμοποιούν λίθινα εργαλεία, αιχμές για ακόντια και μαχαίρια.
Κατά τη νεολιθική εποχή (7.000-3.000π.Χ) οι κάτοικοι αρχίζουν να φτιάχνουν οικισμούς, τις λεγόμενες “τούμπες”, να εξημερώνουν τα ζώα τους και να καλλιεργούν τη γη. Τα σπίτια τους τα φτιάχνουν με ξύλα, χονδρά κλαδιά και πηλό.
Στην εποχή του χαλκού (3.000-1.050π.Χ) εμφανίζεται ο χαλκός και ο κασσίτερος και δημιουργούνται νέου τύπου οικισμοί. Στους Σιταγρούς εμφανίζονται τα πρώτα δείγματα μεταλλουργίας ενώ ξεχωρίζουν τρεις οικιστικές φάσεις της πρώιμης εποχής του χαλκού. Στην εποχή του σιδήρου (1.050-700π.Χ) εμφανίζονται και νέοι οικισμοί, χτισμένοι στην πεδιάδα αλλά και σε ορεινές τοποθεσίες.
Κατά τους ιστορικούς χρόνους και συγκεκριμένα στα μέσα του 4ου π.Χ αιώνα ο Φίλιππος Β’ εντάσσει την περιοχή στο Βασίλειο της Μακεδονίας. Στους πρώιμους ελληνιστικούς χρόνους (μέσα 4ου π.Χ-1ο π.Χ αι.) έχουμε την εμφάνιση του ιερού του Διόνυσου, θεό της αμπελουργίας και της γονιμότητας της γης, στην κοιλάδα του ποταμού Αγγίτη, πολύ κοντά στο χωριό Καλή Βρύση. Ο Διόνυσος λατρευόταν ιδιαίτερα στη Μακεδονία και τη Θράκη, παριστανόταν ζωόμορφος, ενώ στις παραστάσεις και τις γιορτές καταναλώνονταν μεγάλες ποσότητες κρασιού με τα βακχικά όργια να κατέχουν πρωταγωνιστικό ρόλο. Δυστυχώς στις αρχές του 3ου αιώνα π.Χ, το αρχαίο ιερό του Διονύσου γνώρισε βάναυσα άγρια λεηλασία και καταστροφή από πυρκαγιά.
Η Δράμα στους νεώτερους χρόνους.
Κατά τη διάρκεια του Α’ Βαλκανικού Πολέμου – τον Οκτώβριο του 1912- η περιοχή κατακτάται από τους Βούλγαρους. Στη δεκαετία του 1920 γίνεται ανταλλαγή πληθυσμών ανάμεσα στην Ελλάδα, τη Βουλγαρία και την Τουρκία.
Η χρυσή εποχή για τη Δράμα έρχεται στο τέλος της δεκαετίας του 1920, τότε που εγκαθίστανται 85.000 Έλληνες της Μικρά Ασίας και της Θράκης και αναθερμαίνεται η καπνοκαλλιέργεια.
Κατά τη γερμανική επίθεση στις 6 Απριλίου του 1941, η περιοχή περνά στο διοικητικό και στρατιωτικό έλεγχο των βουλγαρικών αρχών. Η απελευθέρωση της Δράμας ολοκληρώνεται το 1944.
(Κείμενο: Ντέπυ Χιωτοπούλου)
Άποψη Πόλης
Πηγές Αγίας Βαρβάρας
Add Comment